Söz konusu çalışmada, Türkiye’de 1991–2020 dönemine ilişkin karbon emisyonları incelenmiş; ekonomik büyüme, tarım ve enerji politikalarının çevresel sürdürülebilirlik üzerindeki belirleyici etkileri analiz edilmiştir. Araştırmada ARDL sınır testi yaklaşımı kullanılarak Gayrisafi Yurtiçi Hasıla (GSYİH), gübre tüketimi ve yenilenebilir enerji tüketimi değişkenlerinin karbon emisyonları üzerindeki kısa ve uzun dönemli etkileri ortaya konulmuştur.
Elde edilen bulgular şu şekilde özetlenmektedir:
Uzun dönemde, GSYİH ve gübre tüketimindeki artış karbon emisyonlarını artırıcı, yenilenebilir enerji tüketimi ise azaltıcı etki göstermektedir.
Kısa dönemde de benzer sonuçlara ulaşılmış; ekonomik büyüme ve gübre tüketiminin emisyonları artırdığı, yenilenebilir enerji kullanımının ise azaltıcı etkisinin istatistiksel olarak anlamlı olduğu belirlenmiştir.
Araştırmanın sonuçları, Türkiye’nin sürdürülebilir kalkınma hedeflerine ulaşabilmesi için mevcut politika çerçevesinin güçlendirilmesinin zorunlu olduğunu göstermektedir. Bu bağlamda;
Gübre kullanımının daha verimli yöntemlerle yönetilmesi,
Ekonomik büyüme stratejilerinin çevresel duyarlılık gözetilerek yapılandırılması,
Yenilenebilir enerji kaynaklarına yönelik geçiş sürecinin hızlandırılması,
iklim değişikliğiyle mücadelede öncelikli politika alanları olarak öne çıkmaktadır.
Çalışma, karbon emisyonlarının azaltılmasına yönelik çok boyutlu ve bütüncül yaklaşımların benimsenmesinin, yalnızca çevresel sürdürülebilirlik açısından değil, aynı zamanda uzun vadeli ekonomik refahın sağlanması bakımından da kritik önem taşıdığını vurgulamaktadır.
