Bilgi ve iletişim teknolojilerindeki hızlı değişim ve dijitalleşme dünya çapında son 30 yıla damgasını vurmaktadır. Haberleşme ve bilgi alanındaki bu değişime ayak uydurmak, toplumun bu teknolojileri iş ve kamusal hayatın yararına kullanımını sağlamak için akademiler de kendilerinde yeni araştırma ve geliştirme alanlarında yer açmıştır. Yeni medya kavramını tanımlama ihtiyacı tam da bu noktada kendini göstermektedir.
Manovich (2001: 43) yeni medyanın beş temel özelliğini sayısal temsil, modülerlik, otomasyon, değişkenlik ve kod çevrimi olarak belirtmektedir. Öte yandan etkileşimin artması da hayli dikkat çekici hale gelmiştir. Öyle ki artık bir izleyici geleneksel medya kanallarından iletilen bir mesaja çevrimiçi olarak anında yanıt vermeye başlamıştır. Bugün gelinen noktada yeni medya, hayatın her alanında önceki dönemlerde görülmemiş bir mesaj iletim hızıyla birlikte anılmaktadır.
Yeni medya tek başına yalnızca bir iletişim sürecini tanımlamamaktadır. Siyaset bilimi, sosyoloji ve uluslararası ilişkiler gibi alanların da dahil olduğu disiplinler arası bir bölüme işaret etmektedir. Dünyanın en önemli akademileri de müfredatlarını bu bakış açısı doğrultusunda oluşturmaktadır. Öte yandan Yeni Medya yalnızca bir lisans bölümü olarak görülmemektedir ve üniversiteler tarafından sertifika programları, atölye çalışmaları veya lisansüstü programları olarak da öğrencilerle buluşmaktadır.
Kaliforniya Üniversitesi, Berkeley “disiplinler arası perspektifler aracılığıyla yeni medyanın eleştirel anlayışını ve uygulamasını vurgulayan” bir yeni medya tanımı yapmaktadır. Maine Üniversitesi de benzer bir şekilde yeni medyanın disiplinler arası bir çalışma alanı olduğuna ve ağ bağlantılı iletişimdeki gelişmelerin dünyayla iletişim kurma biçimlerini eleştirel bakış açısıyla anlamanın önemine dikkat çekmektedir. Leeds Üniversitesi ise dijital teknolojilerin birey ve toplum üzerindeki etkisini sorgulayan bir yeni medya çalışma alanına dikkat çekmektedir.
Yeni medya, iş hayatında, gazetecilikte, sanatta, politikada, sivil toplumda, ekonomide küresel düzeyde bir dönüşümün önemli bir parçası haline gelmiş ve yeni iş fırsatlarını da bünyesine dahil etmiştir. Bu bağlamda, kişiler ve toplum, dijital teknolojinin kişisel veya kamusal fayda için nasıl kullanılabileceğine dair bu bölümün çalışmalarına ihtiyaç duymaktadır. Farklı çalışma alanlarıyla ilişkisinin anlaşılması en az bu ihtiyaç kadar önemlidir çünkü -ister dijital medya olarak adlandırılsın ister yeni medya- akademik çalışmalar toplumun dijital pratiklerini geliştirmeye katkı sunmaktadır.
Yeni Medya ve İletişim, çevrimiçi ve çevrimdışı kavramların yakınsamasıyla beraber yalnızca bugünü anlama değil geleceği değerlendirme konusunda da ışık tutacak bir çalışma alanı olarak İstanbul Gelişim Üniversitesi’nin en çok tercih edilen bölümleri arasında yerini almaktadır.
Referanslar
Berkeley, University of California. (2020). Berkeley Academic Guide. New Media. https://guide.berkeley.edu/undergraduate/degree-programs/new-media/
Manovich, L. (2001). The language of new media. Cambridge: MIT Press.
University of Leeds. New Media. https://courses.leeds.ac.uk/a471/new-media-ma
The University of Maine. New Media. https://catalog.umaine.edu/preview_program.php?catoid=70&poid=9607&returnto=2346
